Kinesiology Taping to metoda, która pozwala na osiąganie doskonałych rezultatów terapeutycznych przez działanie sensoryczne plastra kinesiology tape/k-active tape.

Plaster k-active tape można przyklejać na dowolne miejsce ciała, również na okolice twarzy.
Istnieje sześć głównych technik aplikacji; mięśniowa, więzadłowa, limfatyczna, powięziowa, korekcyjna i funkcjonalna. Różnią się od siebie sposobem przyklejenia (pozycja, rodzaj rozciągnięcia taśmy, rozciągnięcie obszaru skóry na który plaster jest aplikowany) w zależności od tych elementów możemy osiągać pożądany rezultat.

Każda aplikacja jest poprzedzona badaniem, oceną układu mięśniowo-powieziowego. Nie jest oparta na stosowaniu gotowych szablonów dla poszczególnych schorzeń. Kinesiology taping jest najbardziej rozwiniętą i stale dynamicznie się rozwijającą odmianą terapii z użyciem plastra bazującą na ostatnich osiągnięciach wiedzy medycznej z obszaru terapii mięśniowo-powieziowej.

Istnieje wiele form terapii, lecz kinesiology taping:
jest dobrze akceptowany przez pacjentów,
działa zgodnie z funkcjonowaniem organizmu przez 24 godziny na dobę, a nie tylko podczas sesji terapeutycznej,
efekt poprawy jest zauważalny bezpośrednio po aplikacji i utrzymuje się po jej usunięciu,
nie wyklucza stosowania innych form terapii (jeżeli konieczne)…

Dysfunkcje narządu ruchu są nierozerwalnie związane z zaburzeniami przesuwalności powięzi i tkanek miękkich. Umiejętność oceny tych zaburzeń jest podstawą do aplikacji plastra. Analiza problemu z jakim boryka się pacjent jest istotą kinesiology tapingu.

Najczęstsze wskazania do zabiegów:
– bóle kręgosłupa
– bóle kolan (np. dolegliwości ze strony stawu rzepkowo – udowego)
– dolegliwości bólowe barku, zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
– bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa)
– stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy (Hallux valgus)
– dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
– obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
– poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
– usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa)
– podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
– korekcja wad postawy (np. Skolioza)
– blizny, krwiaki
– wskazania do drenażu limfatycznego – zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki – występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży
– dysfunkcje spowodowane nieprawidłową pracą układu receptorowo – mięśniowo powięziowego np. trudność w utrzymaniu równowagi, dysfunkcje oddechowe takie jak duszność